Το βασίλειο της υποκρισίας και η ΜΑ - ΡΙ - ΝΑ (Eurovision 2024)

Στον απόηχο της ευρωπαϊκής "γιορτής" της μουσικής, της Eurovision, καλό θα είναι να συγκροτήσουμε μερικές σκέψεις και ανησυχίες αναφορικά με μία διοργάνωση η οποία απογοήτευσε όσο ποτέ ξανά στο παρελθόν. Spoiler alert: Ωδή στη Μαρίνα Σάττι!

Προσωπικά δεν αποτελώ λάτρη της Eurovision, καθώς απέχει κατά πολύ από το αισθητήριο μου αναφορικά με τις τέχνες και ειδικότερα την μουσική. Ωστόσο σέβομαι την ανάγκη οποιουδήποτε να παρακολουθήσει και να ενθουσιαστεί με όλο αυτό το show το οποίο αποτελεί εδώ και δεκαετίες τηλεοπτικό θεσμό της "Γηραιάς Ηπείρου". Και η αλήθεια είναι πως η φετινή διαγωνιζόμενη της Ελλάδος, η αυτόφωτη Μαρίνα Σάττι, αποτέλεσε μακράν την αγαπημένη μου διαγωνιζόμενη ανάμεσα σε όλες τις συμμετοχές τις οποίες έχει επιλέξει διαχρονικά η ΕΡΤ και οι ιθύνοντες της.

Ωστόσο οι παράγοντες και συντελεστές του θεσμού επέλεξαν να σπιλώσουν την διοργάνωση με το να ασκήσουν πολιτική μέσω αυτής. Φάνηκε περίτρανα με την ακατανόητη επιλογή (σ.σ. η οποία δυστυχώς παρατηρείται και στα αθλητικά δρώμενα) να αποκλείσουν την Ρωσία, την ίδια στιγμή που επέτρεψαν και υποστήριξαν σθεναρά την συμμετοχή του αιμοβόρου Ισραήλ. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να εξηγούσε κάποιος το σκεπτικό πίσω από αυτή την απόφαση.

Εξίσου προβληματική είναι η κατάσταση με το τελικό αποτέλεσμα, την κατάταξη των χωρών, εκεί όπου (τυχαίως;) η Ουκρανία κατέλαβε την 2η θέση, ενώ η χώρα που διοικείται από τον Νετανιάχου την 5η. Αναφορικά με αυτό το ζήτημα δημιουργούνται δύο ανησυχητικά σενάρια. Είτε οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν έχουν καμία κοινωνικοπολιτική συνείδηση είτε η Eurovision αυτή καθ' αυτή έβαλε το "χεράκι" της στην τελική διαμόρφωση του βαθμολογικού πίνακα. Διότι πως γίνεται ο Άγιος Μαρίνος φερειπείν να έδωσε μηδέν βαθμούς στο Ισραήλ κατά την διάρκεια των ημιτελικών και στην κρίσιμη ώρα του μεγάλου "ραντεβού" να του χάρισε απλόχερα το 12άρι; 

Προβληματικό επίσης το γεγονός πως οι αποδοκιμασίες της αρένας του Μάλμε κατά την διάρκεια της παρουσίας της Έντεν Γκολάν "καλύφθηκαν" περίτεχνα στους τηλεοπτικούς δέκτες του κοινού μέσα από τρικ της παραγωγής. Πρόκειται για ένα στημένο σκηνικό που θα ζήλευε μέχρι και ο Γκέμπελς. Και μιας που πιάσαμε τον Γκέμπελς ας αναφερθούμε και στο δικό μας τσίρκο.

Εδώ όπου όπου ο Υπουργός Εργασίας, Άδωνις Γεωργιάδης, αισθάνθηκε τόσο πολύ την ανάγκη - μέσα στα τόσα ζητήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα - να τοποθετηθεί επί του ζητήματος και να δηλώσει πως ψήφισε υπέρ της 20χρονης τραγουδίστριας. Μάλιστα δεν δίστασε να πραγματοποιήσει ακόμη ένα show, δείχνοντας με το δάχτυλο όσους στάθηκαν ενάντια της τόσο στην Σουηδία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, με γελοία ρητορική του στυλ οι «μουσουλμάνοι του Μάλμε» και οι «αριστεροί που κάνουν αντισημιτικό πόλεμο». Για γέλια και για κλάματα...

Πάμε όμως και στο φαινόμενο Μαρίνα Σάττι. Πολλοί (μεταξύ αυτών και εγώ) έπαθαν σοκ όταν έγινε ευρέως γνωστή η ηλικία της υπερταλαντούχας αυτής τραγουδίστριας, ωστόσο ακούγοντας το podcast "Μικροπράγματα" του Άρη Δημοκίδη, κατάλαβα πως επρόκειτο για μία κοπέλα με μακρά παρουσία και βαθιά γνώση, η οποία παρεισφρέει  εδώ και χρόνια στους χώρους των τεχνών με σκοπό να απορροφήσει ερεθίσματα που διαμόρφωσαν αυτό το πολυπολιτισμικό μείγμα που παρουσιάζει σήμερα.

Ίσως το πιο κατάλληλο άτομο για να εκπροσωπήσει με αξιοπρέπεια τα "θέλω" της Eurovision όπως έχει αυτή διαμορφωθεί, εκπροσωπώντας στο μέγιστο μέσα από τη μουσική της, το ντύσιμο και τη σκηνική της παρουσία, τον εκρηκτικό συνδυασμό εγχώρια παράδοση - μοντέρνο. Πάνω σε αυτή την λογική το τραγούδι "Ζάρι" μου άρεσε τρομερά πολύ, ωστόσο το παρόν κείμενο δεν έχει ως αυτοσκοπό να αλλάξει την αντίθετη γνώμη όσων απογοητεύτηκαν από τον ήχο, καθώς αυτό το ζήτημα υπόκειται στο προσωπικό αισθητήριο του καθενός. Αυτα ωστόσο που στο μυαλό μου είναι αδιαπραγμάτευτα είναι η στοχοποίηση, η ανθρωποφαγία και η... υποκρισία.

Οι παραπάνω λέξεις αποτελούν προϊόν ανάρτησης φίλου στο Facebook και δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Βέβαια όπως γίνεται πάντοτε, το στενό μυαλό του μεσοαστού, καταφέρνουν πάντα με έναν περίεργο τρόπο να επηρεάσουν τα Μέσα ενημέρωσης, αλλά και κοινωνικής δικτύωσης. Χαμός στα πάνελ για το ποσό που δαπάνησε η ΕΡΤ για να έχει η καλλιτέχνης και η ομάδα της τα εχέγγυα για μια καλή παρουσία. Χαμός και με το γεγονός ότι είχε Τούρκο χορευτή στο πλευρό της, "όχι επειδή είμαστε ρατσιστές αλλά επειδή πρόκειται για ελληνική συμμετοχή", λες και ο Σαρμπέλ που εκπροσώπησε το 2007 είχε καταβολές από το Αγρίνιο. Φυσικά όμως πρόκειται για το ίδιο target group που "ξέρασε" οχετό είτε σε συζητήσεις παρεών είτε μέσω του Twitter για το έντονο LGBTQ+ στοιχείο που έκανε την παρουσία του στην σουηδική πόλη.

Όλοι αυτοί είμαι πεπεισμένος πως δεν θα αλλάξουν ποτέ, φελλοί θα μείνουν πάντα, ιδιαίτερα όσοι έχουν περάσει την ηλικία των 30. Ωστόσο το unfair της όλης υπόθεσης έγκειται στο πως αντιμετωπίστηκε η Σάττι από αυτούς που έχουν δημόσιο λόγο και η αλήθεια είναι πως φαίνεται να έχουν δοθεί κατευθυντήριες γραμμές. Μάλλον ενόχλησε που η 37χρονη Ελληνοσουδανή καλλιτέχνης χασμουρήθηκε επιδεικτικά, την ώρα που έκανε δηλώσεις η εκπρόσωπος του Ισραήλ, θέλοντας να περάσει το δικό της μήνυμα απαξίωσης. Και για μένα πολύ κακώς έπραξε - μάλλον εξαναγκασμένη - να ανακαλέσει, πιθανότατα αφού της ασκήθηκε πίεση.

Σε κάθε περίπτωση η ΜΑ - ΡΙ - ΝΑ αποτέλεσε ότι πιο φρέσκο και ίσως ότι πιο αληθινό είχε να δώσει η χώρα μας στην φετινή Eurovision. Ένα κορίτσι με απίστευτο καλλιτεχνικό πακέτο, το οποίο έκανε κάποιους να χαλαστούν με το γεγονός ότι έχει ισχυρή προσωπικότητα, βούληση και κοινωνική συνείδηση, το οποίο δεν διστάζει να εκφράσει τα συναισθήματα του και να τοποθετηθεί δίχως φίλτρο. Παρεμπιπτόντως πριν λίγες ώρες κυκλοφόρησε το νέο της άλμπουμ με τίτλο "Π.Ο.Π." το οποίο αποτελεί ότι πιο ενδιαφέρον έχεις ακούσει εδώ και καιρό...