Eκλογές 2023

 Αφού πέρασαν "αισίως" τέσσερις μέρες από τα αποτελέσματα της δεύτερης (και) τελευταίας εκλογικής μάχης, ήρθε η ώρα αφού είναι της μόδας να παρουσιάσω και εγώ την δική μου οπτική. Φίλες και φίλοι, ο απόηχος μιας ακόμη εθνικής παρωδίας. 

Οι εξελίξεις διαδέχονται η μία την άλλη και έτσι το παρθενικό μου κείμενο στο νέο αυτό blog, δεν θα μπορούσε να μη ξεκινήσει από την παραίτηση του τέως πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Το πολιτικό του έργο μιλάει από μόνο του και δεν χρίζει σχολιασμού, άλλωστε η κατακόρυφη πτώση του που εν τέλει μετουσιώθηκε σε (αναγκαστική) φυγή, μιλάει από μόνη της.

Ναι, η χλιαρή έως και ανύπαρκτη αντιπολίτευση που άσκησε στην πρώτη τετραετία θητείας του Κυριάκου Μητσοτάκη συνέβαλε στην αύξηση των ψηφοφόρων και στην εν τέλει στην αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας, ωστόσο δεν αποτελεί τον κύριο "φταίχτη" του πολιτικού σκηνικού που διαμορφώθηκε στις 25/06/2023.

Τα αίτια πηγάζουν από παθογένειες δεκαετιών και έχουν να κάνουν (όσο κοινότυπο και αν ακούγεται) με την παιδεία, το οικογενειακό περιβάλλον, αλλά και τις παγκόσμιες εξελίξεις. Διότι όσοι έμειναν έκπληκτοι από τα εκλογικά αποτελέσματα, το ποσοστό που συγκέντρωσε η κυβέρνηση και την είσοδο κομμάτων που παραπέμπουν περισσότερο σε cults, τότε ζούνε σε βαθύ σκοτάδι.

Δεν μπορώ να διανοηθώ πως γίνεται να πέφτει κάποιος από τα "σύννεφα", όταν ζει στην Ελλάδα του Κορκονέα, του Λιγνάδη, της Πύλου, του Κασιδιάρη (σ.σ. κρατήστε το όνομα) και της παπαδοκρατίας. Του δολοφονημένου Κώστα, του δολοφονημένου Αλέξη, του δολοφονημένου Φύσσα, της Νέας Σμύρνης, των Τεμπών, της ασυλίας Προτοσάλτε κλπ.

Προφανώς και διόλου τυχαία δεν αναφέρθηκε το όνομα του τελευταίου, διότι αυτός και το συνάφι του, σε όλα τα πανελλαδικής εμβέλειας κανάλια, στις εφημερίδες και στις ιστοσελίδες, σου δείχνουν ευθέως ποια είναι η πραγματικότητα, ποιο είναι το ποιόν αυτό του τόπου και εσύ "κλείνεις" τα μάτια μπροστά στα γεγονότα.

Πως γίνεται λοιπόν να μένει κανείς έκπληκτος, όταν τα social media έχουν μπει στην καθημερινότητα μας και διαβάζουμε τα εμετικά comment sections του Facebook, του Instagram, του Twitter και του TikTok. Αν εν έτη 2023 δεν είναι αυτό δείγμα του μέσου Έλληνα τότε ποιο είναι;

Αναφορικά με την αποχή και το ιστορικό 47,1% που καταμετρήθηκε, υπάρχουν δύο οπτικές. Αυτή που δείχνει αγανάκτηση αναφορικά με τα όσα διαδραματίζονται στον τόπο μας και αποτυπώνεται ως μία πολιτική πράξη. Εγώ προσωπικά το "αγοράζω" ωστόσο δεν το θεωρώ ορθολογικό. Σε δεύτερη ανάγνωση, δείχνει απάθεια, μη ευαισθητοποίηση για την αλλαγή του πολιτικού τοπίου, γεγονός το οποίο πολλοί το μεταφράζουν ως εύνοια γι' αυτούς που εν τέλει εκλέχθηκαν και διαμόρφωσαν το νέο πολιτικό τοπίο.

Αυτή την θέση δεν την πολυσυμμερίζομαι. Στο μυαλό μου δεν στέκει ούτε στο ελάχιστο η εικασία ότι αν ψήφιζε όλος ο κόσμος, θα άλλαζε το σκηνικό και τα "χρώματα" μέσα στη νέα βουλή. Μαθηματικά αν το πάρει κανείς, τα αποτελέσματα που προέκυψαν από το 52,9 % των ψηφοφόρων, αποτελεί ξεκάθαρο δείγμα των προτιμήσεων.

Το ποσοστό αυτό την στιγμή που καταμετρώνται οι ψήφοι μετατρέπεται σε 100%, από το οποίο το 12.77% επέλεξε τα συντηρητικά, ακροδεξιά, εκκλησιαστικά κόμματα, Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση και Νίκη. Κοινώς, παραπάνω από 1/10 Έλληνες που επέλεξαν να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία, επέλεξε να ψηφίσει και εν τέλει να εκλέξει τα παραπάνω "σχήματα". Μήπως δεν ευθύνεται σε τόσο μεγάλο βαθμό η αποχή; Μήπως ήρθε η ώρα να αποδεχτούμε ότι οι θιασώτες αυτών των πιστεύω ζούνε ανάμεσα μας και δεν αποτελούν τη συντριπτική μειοψηφία; 

Τέλος, επειδή μεγάλος ντόρος γίνεται γύρω από τα δύο νέα entries στο ελληνικό κοινοβούλιο, ας ρίξουμε μία ματιά στους φέρελπις εκπροσώπους του... αγανακτισμένου ελληνικού λαού.

Σπαρτιάτες:

Πρόκειται για το "παιδί", παρακλάδι, τη νέα - πιο μοντέρνα και κυριλέ - version της Χρυσής Αυγής, το "κόλπο γκρόσο" του Ηλία Κασιδιάρη, ο οποίος φιλόδοξα προσπάθησε να στήσει το κόμμα Έλληνες (το οποίος απορρίφθηκε) μέσα από την φυλακή. Έτσι βρήκε τον Βασίλη Στίγκα, τον οποίο έβαλε για μπροστάρη ώστε να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του και να εκπονήσει τα πρώτα βήματα ενός μακρόπνοου πλάνου.

Ποιος είναι όμως ο νέος (προσωρινός) ηγέτης του εθνικιστικού κόσμου; Πρόκειται για τον 59χρονο μηχανικό αεροσκαφών από την Λιβαδειά, ο οποίος παραπάνω από μία δεκαετία τώρα επιχειρεί να εισέλθει στο πολιτικό γίγνεσθαι, με συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια της Πολιτική Άνοιξης (Αντώνης Σαμαράς), του ΛΑ.ΟΣ (Γιώργος Καρατζαφέρης), και προσφάτως των Ελλήνων...

Ναι, σωστά διαβάσατε, παρότι χθες (28/06) σε εκπομπή που συμμετείχε στον ANT1 προσπάθησε να αποτάξει από πάνω του την σχέση με τον Κασιδιάρη και το κίνημα των νεοναζί, πριν από μόλις μερικές εβδομάδες το πρόσωπο του βρισκόταν στην ιστοσελίδα του άκυρου κόμματος (που εν τέλει μετονομάστηκε) σε Σπαρτιάτες, υποψήφιος υπό την σκέπη του κατάδικου για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, πρώην ηγετικού στελέχους της Χ.Α..

Λέμε και ξελέμε βέβαια, όπως αναφέρει και ο θυμόσοφος λαός, διότι την ημέρα της εκλογής του έσπευσε να χαιρετίσει τον Ηλία (όπως τον αποκαλούν οι fans του), αλλά πριν από λίγες ώρες χαρακτήρισε την στήριξη που έλαβε ως "κηροζίνη". Για να μην γινόμαστε όμως και εμμονικοί με την σχέση των δύο ανδρών, τα πιστεύω του κ. Στίγκα επιβεβαιώνονται και από παρελθοντικές του αναρτήσεις αναφορικά με το συγχωρεμένο Παύλο και την μητέρα του Μάγδα Φύσσα. Ιδού και τα τεκμήρια... Τα συμπεράσματα δικά σας!

Νίκη:

Βγαλμένο από κακόγουστο αστείο , η νέα μεσαιωνική παράταξη με ηγέτη τον 58χρονο θεολόγο Δημήτρη Νάτσιο, ήρθε για να προκαλέσει γέλιο, αλλά και ανησυχία αναφορικά με τις αντιλήψεις που κυριαρχούν στον περίγυρο μας. Πρόκειται για τον άνθρωπο ο οποίος δήλωσε με περηφάνια ότι κατά την διάρκεια της πανδημίας (COVID-19) δίδασκε στους μαθητές του χωρίς να φοράει την μάσκα.

Αυτόν ο οποίος δαιμονοποιεί τις αμβλώσεις, αλλά και την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, διότι - άκουσον, άκουσον - προάγει την ομοφυλοφιλία. Μέσα σε αυτό το παραλήρημα ακούγονται θέσεις που αφορούν την επαναφορά στολών στα εκπαιδευτικά κέντρα, τον αντιεμβολιασμό, τον αντισημιτισμό, την ξενοφοβία κλπ. Όλα αυτά υπήρχαν στην επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος, μέχρι ότου εξελέγη, καθώς πλέον έχουν τροποποιηθεί και δεν διαθέτουν αυτή την hardcore χροιά. 

Αυτά τα πολλά για τώρα, καθώς σας έχω ήδη κουράσει μέσα από εκατοντάδες λέξεις. Θα μπορούσα γράψω για όλα τα κόμματα το οποία σχημάτισαν τη νέα βουλή, αλλά δεν είμαι πολιτικός επιστήμονας, τα γραπτά μου δεν έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα και θα με βρίζατε για την έκταση του κειμένου, αν δε το έχετε κάνει ήδη. Τα συμπεράσματα δικά σας, καλό είναι να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας διότι το ζήτημα είναι συλλογικό και μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί. Διότι σε μία παράφραση της viral φράσης που έχει χρησιμοποιήσει ο κ. Κούτσουμπας ίσως εν τέλει "αυτοί να είμαστε".