Στην Ελλάδα των (αν)ηθικών αξιών

Υποκρισία και οχετό "ξερνάει" η ελληνική κοινωνία τις τελευταίες μέρες για δύο διαφορετικές υποθέσεις (σ.σ. Τέμπη - Κολωνός) και εγώ σκέφτομαι πως καταντήσαμε έτσι...

Ξέρετε είναι εύκολο πλέον να επικεντρωνόμαστε στο "λειτούργημα" που δεν τελεί η δημοσιογραφία στις μέρες μας και στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο μηχανισμός της, ωστόσο πρόκειται για μία χιλιοειπωμένη συζήτηση η οποία φαίνεται να μην οδηγεί πουθενά. Όσο θα βρίσκονται στην κεφαλή των εγχώριων media ολιγάρχες με άμεση σύνδεση με υψηλά υφιστάμενα κυβερνητικά πρόσωπα (και όχι μόνο) και όσο τα συμφέροντα τους θα είναι αλληλοεξαρτώμενα αυτή η κατάσταση θα συνεχίσει να διαιωνίζεται. 

Αυτό που πραγματικά μου προκαλεί θλίψη είναι η στάση την οποία έχουν επιλέξει να διατηρούν συμπολίτες μας αναφορικά με τα όσα απεχθή διαδραματίζονται τους τελευταίους μήνες στην χώρα μας, προτάσσοντας την μισαλλοδοξία αλλά και το (ανύπαρκτο) προσωπικό τους συμφέρον μπροστά στις αδικίες με τις οποίες ερχόμαστε αντιμέτωποι. Και κατά αυτόν τον τρόπο προκαλούν την κοινή γνώμη, όσο κοινή και αν είναι αυτή, όλων όσων είναι πραγματικά σκεπτόμενοι και ευαισθητοποιημένη αναφορικά με τα απεχθή εγκλήματα που παραμένουν προκλητικά ατιμώρητα. 

Τρανό παράδειγμα η υπόθεση της κυρίας Καρυστιανού, μαζί με τον κύριο Ασλανίδη, οι οποίο αμφότεροι αποτελούν τραγικές φιγούρες με την απώλεια των παιδιών τους στη σιδηροδρομική δολοφονία. Έγιναν (δικαίως) τα πρόσωπα των ημερών με την παρουσία τους στις Βρυξέλλες, όπου ο λόγος τους "τσάκισε" καρδιές και έπεισε την επιτροπή αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου ώστε να ερευνηθούν περεταίρω οι πραγματικοί υπαίτιοι της υπόθεσης.

Φαίνεται λοιπόν πως η πράξη αυτή θορύβησε όχι μόνο την ελίτ που μας κυβερνά, αλλά και τους ακόλουθους της, πολλοί εκ των οποίων δεν έχουν το παραμικρό συμφέρον ή ανάμειξη αλλά βρήκαν το θράσος σε αυτό το τόσο ευαίσθητο για τη κοινωνία ζήτημα να ξεράσουν οχετό. Πρωτοστάτης η πιο τοξική εφαρμογή του πλανήτη που ονομάζεται Twitter, εκεί όπου οι νεοφιλελευθεροταλιμπάν στοχοποίησαν την μητέρα - σύμβολο (όπως εξελίσσεται), κατηγορώντας την για άσκηση μικροπολιτικής. Προτάχθηκαν παλαιές αναρτήσεις της και υπονοήθηκε συμφέρον από άλλη πολιτική παράταξη, με τους χρήστες να αποδεικνύουν για ακόμη μία φορά ότι προτιμούν να μην πειράξει κανείς τα διεφθαρμένα πρότυπα τα οποία εκλέγουνε, παρά το να βρεθεί δικαιοσύνη για τις 57 χαμένες ψυχές.

Τώρα αναφορικά με τα όσα αδιανόητα στα οποία γινόμαστε μάρτυρες σχετικά με τον κατ' επανάληψη βιασμό και την έκδοση της 12χρονης κοπελίτσας στον Κολωνό, η δικαιοσύνη κατόρθωσε να ξεπεράσει κάθε όριο. Να προκαλέσει την κοινή γνώμη με τρόπο ανεκδιήγητο, καθώς αυτοί που την υπηρετούν από διαφορετικά μετερίζια, θα πρέπει να προσεγγίζονται σαν μονάδες και σαν άνθρωποι οι οποίοι έχουν οικογένειες, αλλά δεν έχουν ιερό και όσιο. 

Άντε, πες πως η δικηγόρος του παιδόφιλου - μαστροπού εξυπηρετεί συμφέροντα και δεν έχει ηθικούς φραγμούς... δυστυχώς αυτό είναι κάτι που παρακολουθούμε διαχρονικά από συναδέλφους της της κακιάς ώρας. Η εισαγγελέας όμως με τι ψυχή γνωμάτευσε την συναίνεση ενός παιδιού σε όλο αυτό το μαρτύριο στο οποίο αναγκάστηκε να πρωταγωνιστήσει;

Πως γίνεται - ακόμη και βάσει νόμου που θέλει την συγκατάθεση ενός ανηλίκου σε σεξουαλικές πράξεις να αφορά άτομα 15 ετών και άνω - να εκθέτει και να (ξανα)βιάζει με αυτό τον τρόπο αυτή την πονεμένη ψυχή; Μη ψάχνεται να βρείτε την απάντηση πουθενά αλλού πέρα από τις δηλώσεις του ίδιου του Μίχου: «Αν δεν βγω από τη φυλακή πριν από το δικαστήριο, θα τους πάρω όλους στον τάφο μου. Δύο μέρες πριν τις εκλογές θα μιλήσω και θα τα πω όλα»... φέρεται να είχε πει σε ανύποπτο χρόνο, μαρτυρώντας με αυτό τον τρόπο την ύπαρξη κυκλώματος, όπου σε αυτό εμπλέκονται άτομα που δεν "πρέπει" να εκτεθούν".

Βαθύ σκοτάδι ζούμε, μεσαίωνα και δυστυχώς φαίνεται πως δεν υπάρχει "φως στο τούνελ"... Προπάντων όμως φαίνεται πως δεν υπάρχει φως στις ψυχές μας, οι οποίες βυθίζονται όλο και πιο βαθιά στον βούρκο, με το αίσθημα του δικαίου και τις ηθικές μας αξίες ως σύνολο να εκφυλίζονται. Κατά τ' άλλα αυτές αλλοιώνονται από τους γάμους των ομόφυλων ζευγαριών, τις τέχνες και την απομάκρυνση από την εκκλησία, σωστά;

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στο φάσμα του φασισμού

Το βασίλειο της υποκρισίας και η ΜΑ - ΡΙ - ΝΑ (Eurovision 2024)